Ιδανικά το πέστο γίνεται στο γουδί, θέλει φύλλα βασιλικού απ’ τη γλάστρα σου, καλό, πολύ καλό ελαιόλαδο, κουκουνάρια… όχι δε θα σου ζητήσω κουκουνάρια απ’ την κουκουναριά σου, σκορδάκι, μια σκελίδα παιδί μου, άντε δύο… α, και το σπουδαιότερο θέλει υπομονή και χρόνο. Έτσι λένε οι γενοβέζικες μαγειρικές γραφές, μιας και η πηχτή αυτή νόστιμη και ιδιαίτερη σάλτσα-αλοιφή προέρχεται απ’ τη Γένοβα.
Κρατώ μια επιφύλαξη για το αν οι σημερινές Τζενοβέζες που τρέχουν κι’ αυτές και δεν φτάνουν, όπως όλες οι σύγχρονες νοικοκυρές έχουν τα προς εξαφάνιση… χρόνο και υπομονή. Άρα, άρα λέω και το μικρό μας μούλτι κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Πιστέψτε με.
Όσο για τα ρεβίθια… ε ε ε, όχι άλλο πέστο σε ζυμαρικό, ας το βάλουμε και σε όσπριο.
Και για την ιστορία… έχω τέσσερα γουδάκια που κοσμούν όμορφα όμορφα, ραφάκια της κουζίνας μου.
Υλικά (για 2 άτομα)
- 120 γρ. ρεβίθια
- 1 χούφτα φύλλα βασιλικό
- 50 γρ. κουκουνάρι
- 50-60 γρ. παρμεζάνα
- 1 σκελίδα σκόρδο
- 1/2 φλ.τσ παρθένο ελαιόλαδο
- Πιπέρι μαύρο
Διαδικασία
- Έχω μουλιάσει τα ρεβίθια από την προηγούμενη ημέρα και τα βράζω ώσπου να μαλακώσουν καλά. Κόβω τα φυλλαράκια του βασιλικού, τα πλένω και τα στεγνώνω σε βαμβακερή πετσέτα.
- Βάζω στο μούλτι πρώτα το ελαιόλαδο με τα φύλλα βασιλικού και τη σκελίδα σκόρδου. Πολτοποιώ.
- Προσθέτω το κουκουνάρι και πολτοποιώ.
- Προσθέτω την παρμεζάνα σε κομμάτια, το πιπέρι και συνεχίζω να πολτοποιώ ώσπου να έχω ένα όμορφο μείγμα. Προσέχω μήπως χρειάζεται και άλλο ελαιόλαδο.
- Βάζω τα ρεβίθια σε μια γαβάθα (φροντίζω να είναι ζεστά) και ρίχνω από πάνω το πέστο. Αν δω το πέστο να είναι σφιχτό, προσθέτω λίγο απ’ το ζεστό ζουμί των ρεβιθιών.
- Ανακατεύω καλά και για αρκετά λεπτά, ώστε τα ρεβίθια να ρουφήξουν όλη τη νοστιμιά αυτής της κλασικής ιταλικής σάλτσας.
- Σερβίρω με φύλλα βασιλικού και γαύρο ξυδάτο σπιτικό.
Καλή σας επιτυχία
Leave a Reply