Γλυκιά και αμυλούχα σάρκα, γεμάτη βιταμίνες και ιχνοστοιχεία πολύτιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό, με ελάχιστες θερμίδες, μόνο 140 μια μεγάλη σε μέγεθος γλυκοπατάτα, ένα πολύτιμο φυτό που ενώ λέγεται και …πατάτα, δεν έχει καμία σχέση με τη γνωστή μας και αγαπημένη πατάτα. “Μετανάστρια” και αυτή, όπως τόσα άλλα φυτά, από την μακρινή μας τότε και άγνωστη ήπειρο Αμερική, για την ακρίβεια Λατινική Αμερική, δώρο και αυτή των Ισπανών conquistadores στην βασίλισσα τους.
Η γεύση και η υφή της θυμίζει κάστανο. Τρώγεται βραστή ή ψημένη και υπάρχουν άπειρες συνταγές για αρχάριες ή προχωρημένες μαγείρισσες. Για την ακρίβεια οι προχωρημένες κάνουν πολλές φορές τις μαγειρικές τους τσαχπινιές και τσουπ… μια νέα και ενδιαφέρουσα συνταγή. Το θέμα είναι ότι είναι ένα πρώτης τάξεως μαγειρικό υλικό που μπορείς να “παίξεις” μαζί του σε αλμυρές ή γλυκές εκδοχές. Τι κι’ αν ο πορτοκαλοκόκκινος, πολύτιμος αυτός βολβός κρύβεται κάτω από μια σκούρα καφέ φορεσιά, εσείς απλά τον ξεγυμνώνετε και απολαμβάνετε τη μοναδική του γεύση σαν συνοδευτικό ή ακόμα και σαν κύριο πιάτο.
Η σημερινή μας συνταγή λοιπόν είναι ένας γευστικότατος πορτοκαλοκόκκινος πουρές που με την τσαχπινιά του food collection, απέκτησε μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη γεύση. Τον συνόδευσα με κούτσικα κεφτεδάκια βουτηγμένα μέσα σε μια πυκνή και πικάντικη σάλτσα ντομάτας (μετανάστρια και αυτή, επίσης από την Λατ. Αμερική και επίσης φερμένη από τους γνωστούς μας conquistadores).
Την ποδιά σας λοιπόν και βουρρρρρ στην κουζίνα.
Υλικά (για 5-6 άτομα)
- 2 μεγάλες κόκκινες γλυκοπατάτες (περίπου 800-850 γρ.)
- 2 πιπεριές Φλωρίνης
- 1 σκελίδα σκόρδο
- Ελαιόλαδο
- Αλάτι εμπλουτισμένο με ξηρά βότανα
- 2 κ.σ. βαλσαμική κρέμα
- Ροζ πιπέρια (προαιρετικά για να δώσετε πιο χρώμα και ενδιαφέρον στον πουρέ σας)
Εκτέλεση
- Σε ένα ταψάκι ρηχό βάζω τις δυο πιπεριές και τις δυο γλυκοπατάτες τυλιγμένες σε αλουμινόχαρτο. Βάζω το ταψάκι μου σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 220 βαθμούς. Περίπου στα 20 λεπτά και αφού βεβαιωθώ ότι ψήθηκαν, αφαιρώ τις δυο πιπεριές. Τις πατάτες τις αφήνω συνολικά περίπου μια ώρα ή ώσπου να μαλακώσει η σάρκα τους. Στη μέση του ψησίματος κάνω μερικές χαρακιές με ένα μυτερό μαχαίρι και μισοανοίγω το αλουμινόχαρτο για να βοηθήσω το ψήσιμο τους.
- Καθαρίζω τις πιπεριές, αφαιρώ βεβαίως τα σπόρια τους, και μαζί με την καθαρισμένη σκελίδα σκόρδου και 3 κ.σ. ελαιόλαδο τις βάζω στο μίνι πίμερ και τις πολτοποιώ πολύ καλά.
- Βγάζω τις γλυκοπατάτες από το φούρνο, τις ξεφλουδίζω και τις πολτοποιώ καλά με ένα πιρούνι.
- Προσθέτω τις λιωμένες πιπεριές, την κρέμα βαλσαμικού, αλατίζω με το αλάτι με τα βότανα ( ή κάντε δικό σας μείγμα με ότι υπάρχει στα ράφια σας ) και ανακατεύω πολύ καλά με το πιρούνι, ώστε να δέσουν όλα τα υλικά. Πασπαλίζω με ροζ πιπέρια. Αν σας φαίνεται σφιχτός ο πουρές, προσθέτετε ελαιόλαδο ή κρέμα βαλσαμική. Δοκιμάζετε και διορθώνετε τη γεύση του πουρέ σας.
Σχόλιο για τα ροζ πιπέρια, που τελικά δεν είναι πιπέρια (όπως λένε οι γραφές και ουχί τα σούπερ μάρκετ) προέρχονται από τα δέντρα που ίσως να υπάρχουν και δίπλα στο σπίτι σας και να μην τους δίνατε σημασία εκτός από την εποχή που ανθίζουν και βγάζουν αυτούς τους υπέροχους μικρούς ροζ κόκκους. Το δέντρο αυτό λοιπόν είναι σχίνος (schinus terebinthifolius) γνωστότερος και ως «αμερικάνικο πιπερόδεντρο», οι δε κόκκοι του δεν έχουν καμία σχέση με το γνωστό μας μαύρο πιπέρι, αλλά θυμίζουν κάτι ανάμεσα στη μαστίχα και το σχίνο. Το άρωμα των ελαφρά σπασμένων καρπών του ροζ πιπεριού είναι ευχάριστα φρουτώδες, με έντονες νότες ρητίνης. Για την ιστορία το κιλό του ροζ πιπεριού φτάνει περίπου τα 100 ευρώ το κιλό.
Ευχαριστώ θερμά την αγαπημένη μου φίλη Γκέλυ Θ. για τις πολύτιμες πληροφορίες που μου έδωσε για το πιπερόδενδρο που τυχαίνει να το έχω 10 μ. δίπλα από το σπίτι μου και μέχρι τώρα είχα άγνοια σχετικά με αυτό.
Καλή σας επιτυχία… και μην διστάζετε να δοκιμάζετε νέα πράγματα
Leave a Reply