Εγώ στρατό δεν έχω πάει, όμως η φωνή στην άκρη του τηλεφώνου, του σταθερού καλέ υπάρχουν ακόμα τα σταθερά, ήταν σαν ο λοχίας του λόχου, να ήθελε να πιάσει επ’ αυτοφόρω το στρατιώτη του, να δει αν είναι σε εγρήγορση και ετοιμότητα το στραβάδι, για κάθε ξαφνικό και απρόβλεπτο παράγγελμα.
“Μάνα, ερχόμαστε για φαγητό.” “Ποιοι, που, πότε, πόσοι παιδάκι μου;” ρωτάω ξαφνιασμένη τον κανακάρη, που αντί για καλημέρα δίνει την άμεσα προς εκτέλεσην παραγγελία του. “Έλα ρε μάνα, κουλάρισε, για το βράδυ μιλάμε, στο σπίτι μας. Υπολόγισε καμιά δεκαριά άτομα στο τραπέζι.” “Και μεις μαζί παιδάκι μου στο άθροισμα;” ρωτάω εγώ συνεσταλμένα. “Εννοείται και σεις, αφού εσύ θα μαγειρέψεις, θα φάμε όλοι μαζί. Και τι καλό θα μας φτιάξεις; Συνεχίζει απνευστί ο κανακάρης.” Σκέφτομαι λίγο, όχι πολύ, άλλωστε την προηγούμενη είχα κάνει τα ψώνια μου, είχα βρει και σε καλή προσφορά φιλετάκια από το μπούτι κοτόπουλου και του λέω. “Κάτι σε κοτόπουλο με κάποιο ζυμαρικό στου φούρνο, πως σου ακούγεται;” “Κομπλέ μάνα, κομπλέ. Άντε γεια θα τα πούμε το βραδάκι.”
Αν είσαι μάνα και έχεις γιο έφηβο από δεκατεσσάρων έως τριαντατεσσάρων, ναι, ναι και αυτοί έφηβοι συνεχίζουν να είναι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις ακούσει την έκφραση κομπλέ, τουτέστιν είμαστε εντάξει, σύμφωνοι, όλα μια χαρά, τέλεια.
Τέλος πάντων ας αφήσω τα γλωσσικά φαινόμενα και την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας στον αξιότιμο κ. Μπαμπινιώτη και ας πιάσω εγώ τα σκεύη της αρμοδιότητας μου, που δεν είναι άλλα από τα της αγαπημένης μου μαγειρικής. Συσκέπτομαι λοιπόν με τον εαυτό μου, αποφασίζουμε ότι τα φιλετάκια που είχα ήδη στο ψυγείο ήταν ιδανικά για το ξαφνικό βραδινό τραπέζι, θα ταίριαζαν τέλεια με τις πέννες που είχα στο ντουλάπι και ακόμα πιο τέλεια, όλα μαζί με μια γευστικότατη σάλτα ντομάτας στο μεγάλο οικογενειακό ταψί των καταστημάτων ΙΚΕΑ, ιδανικό για μεγάλες φιλικές ή οικογειακές συγκεντρώσεις.
Έρχεται που λες το βράδυ, έρχονται και οι ξαφνικοί καλεσμένοι του γιου, όλα άψογα, το σπίτι να μοσχομυρίζει από τις κανέλες και τα μπαχάρια του φαγητού, το ταψί άδειασε, άδειασαν και δυο τρία μπουκάλια κόκκινο κρασί, άδειασαν και τα κουτιά με τα γλυκά, αναψυκτικά, σόδες… τι να στα λέω δηλαδή. Όλα κομπλέ φιλενάδα. Όλα κομπλέ.
…………………………………………
Το λευκό μπολ που έχω τα φιλετάκια, το τετράγωνο μπολάκι με το κονκασέ, το ξύλο κοπής με το μαχαιράκι ξεφλουδίσματος, το μεγάλο οικογενειακό ταψί του φαγητού, τα υπέροχα μπλε γκρι πιάτα, καθώς και οι λουλουδάτες χαρτοπετσέτες, είναι όλα των καταστημάτων ΙΚΕΑ
Υλικά (για 8-10 άτομα)
- 2 δισκάκια φιλέτα από μπουτάκια κοτόπουλου. Περίπου 1.200 αν θυμάμαι καλά.
- 500 γρ. πένες
- 1 κονσέρβα ντομαμάτια κονκασέ
- 2 μεγάλα ξερά κρεμμύδια
- 1 καρότο (προαιρετικά, αλλά μαζί με τα κρεμμύδια δίνει μια χαρακτηριστική γλύκα)
- 1-2 ξυλάκια κανέλας
- Μερικούς κόκκους μπαχάρι
- Ελαιόλαδο
- 1 ποτήρι κρ. κόκκινο κρασί
- Αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
- Καθαρίζω τα κρεμμύδια και το καρότο τα βάζω στο μούλτι και τα πολτοποιώ. Όχι όμως να τα λιώσω.
- Τα πολτοποιημένα κρεμμύδια με το καρότο τα βάζω στο μεγάλο ταψί, μαζί με τα ντοματάκια, αρκετό ελαιόλαδο, το κρασί, αλάτι πιπέρι, μπαχάρια και ένα ποτήρι νερό. Ανακατεύω καλά και προσθέτω τα φιλέτα από τα μπουτάκια.
- Βάζω το ταψί σε πολύ καλά προθερμασμένο φούρνο και τα ψήνω σε χαμηλή θερμοκρασία στους 200 βαθμούς, ώσπου να μαλακώσουν τα φιλετάκια. Περίπου 60-70 λεπτά. Στη μέση περίπου του ψησίματος τα γυρίζω και από την άλλη πλευρά τους.
- Αφού βεβαιωθώ ότι έχουν ψηθεί, τα αφαιρώ από το ταψί, προσθέτω 2-3 ποτήρια καυτό νερό, αλατίζω πάλι και ρίχνω τις πένες. Ανακατεύω πολύ καλά και ξαναβάζω το ταψί μου στο φούρνο. Σε υψηλότερη θερμοκρασία τώρα, ώστε να πάρει μπρος το βράσιμο για το ζυμαρικό, το αφήνω ώσπου να γίνει. Ο χρόνος ψησίματος του ζυμαρικού εξαρτάται από πόσο aldente το θέλετε. Αν χρειαστεί προσθέτετε λίγο ακόμα καυτό νερό. Οπωσδήποτε θα κλείσετε το φούρνο σας έχοντας το ταψί αρκετά υγρά και το ζυμαρικό να “κρατάει”.
- Έχοντας κλείσει πια το φούρνο μου, τακτοποιώ ανάμεσα στις πένες τα φιλετάκια και αφήνω το ταψί μέσα στο ζεστό φούρνο, ως την ώρα του σερβιρίσματος. Η εμπειρία μου έδειξε ότι ο ζυμαρικό θα ρουφήξει όλα τα υγρά του ταψιού, οπότε είναι σωστό να έχει αρκετά, ώστε στο τέλος το φαγητό να βγει μελάτο και όχι στεγνό.
- Το φαγητό σερβίρεται οπωσδήποτε ζεστό με τυρί τριμμένο της αρεσκείας της οικοδέσποινας.
Καλή σας επιτυχία
Leave a Reply