Πως διαβάζαμε κάποτε στο μάθημα ιστορίας των μαθητικών μας χρόνων για την παράξενη εποχή των παγετώνων, την εποχή του χαλκού, του σιδήρου και άλλων μεγάλων σε διαστήματα εποχών, ακμής και παρακμής του ανθρώπινου είδους, έτσι τώρα οι απόγονοι μας, ελπίζω να είναι πολλοί γεροί, δυνατοί και όμορφοι, θα διαβάζουν κάποτε για τη δραματική εποχή του COVID–19 που περνάει στις μέρες μας, η παγκόσμια κοινότητα σε κάθε γωνιά του ταλαιπωρημένου από εμάς, ναι τους σοφούς εμάς, πλανήτη μας.
Θα μου πεις τώρα, πως και με έπιασε και σ’ ένα blog μαγειρικών παρασκευών αναφέρομαι σε άσχετα θέματα ως προς το κυρίως αντικείμενο του food collection που είναι βεβαίως τα του φαγητού. Κοίτα να σου πω και επειδή δεν είμαι αποκομμένη απ’ τη σκληρή καθημερινή πραγματικότητα και τα πέριξ ημών τεκταινόμενα δεν θα μπορούσα να σου κοινοποιήσω έτσι στο άσχετο, στο “τρεις λαλούν και δυο χορεύουν”, στο χαλαρό και στο χαρωπό, μια συνταγή γλυκού και μάλιστα πολύ όμορφου γλυκού.
Έτσι αφού πέρασα κι’ εγώ τις ανησυχίες μου, τη θλίψη μου, τη φοβία μου, ξαναβρήκα (νομίζω και ποιος ξέρει για πόσο) τις ισορροπημένες ψυχικές μου συντεταγμένες και αποφάσισα για ένα υπέροχο κεκάκι, τη συνταγή του οποίου βρήκα χωνιασμένη στα πολυάριθμα κιτάπια μου. Τώρα που ο χρόνος είναι “άπληστος”, (καλή του ώρα, έτσι αναφερόταν για το χρόνο ένας γνωστός μου), και δεν υπάρχει δικαιολογία για ψάξουμε βαθιά, υπομονετικά και επίμονα σε συρτάρια, ράφια, ντουλάπια… στον έσω μας εαυτό και να ανακαλύψουμε θησαυρούς που μας περίμεναν καρτερικά, σκονισμένοι και παραγκωνισμένοι απ’ τις απάνθρωπες ταχύτητες της μικρής και εφήμερης ζωής μας… ας το κάνουμε! Το βάρυνα;! Συγχωρέστε με! Τελεία και παύλα._
Μικρό σχόλιο. Ο Μάρτιος είναι ο γενέθλιος μήνας του αγαπημένου μου food collection που μου έχει προσφέρει τη χαρά της δημιουργίας, της επικοινωνίας, και του δούναι και λαβείν. Γίνηκε 6 χρονών με 2.071 φίλους μέχρι στιγμής και γύρω στους 500 καθημερινούς επισκέπτες. Σας ευχαριστώ πολύ.
Υλικά
- 120 γρ. αμύγδαλα
- 50 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 120 γρ. βούτυρο σχεδόν σε ρευστή κατάσταση + 1 κ.σ. βούτυρο γάλακτος
- 120 γρ. ζάχαρη + 2-3 κ.σ. γεμάτες για τη μαρέγκα
- 4 μεγάλα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου
- 3/4 γιαουρτιού στραγγιστό 2%, από ένα κεσεδάκι 200 γρ.
- 100 γρ. μαρμελάδα βερίκοκο και λίγο παραπάνω είναι εντάξει
- Σοκολάτα κουβερτούρα
- 1 βανίλια με άρωμα πορτοκάλι ή ό,τι έχετε
- Ελάχιστο αλάτι
- 1 φόρμα με στεφάνι που ανοίγει (διαμέτρου 24 εκ. και 22 εκ. μας κάνει)
- 1 λαδόκολλα
Διαδικασία παρασκευής
- Το πρώτο που κάνω είναι να καβουρδίσω τα αποφλοιωμένα αμύγδαλα σε μεγάλο τηγάνι χωρίς καθόλου λάδι. Τα μεταφέρω σε πιάτο για να κρυώσουν.
- Καλύπτω τον πάτο της φόρμας με τη λαδόκολλα. Βουτυρώνω ή λαδώνω τα πλαϊνά της. Τη βάζω στην άκρη να περιμένει.
- Ξεχωρίζω τους κρόκους απ’ τα ασπράδια, τα οποία τα βάζω σε ένα βαθύ μπολ ώστε αργότερα να χτυπήσω για τη μαρέγκα.
- Βάζω το βούτυρο στον κάδο του μίξερ και χτυπώ καλά με τη ζάχαρη. Προσθέτω τους κρόκους και χτυπώ καλά.
- Αλέθω καλά τα καβουρδισμένα αμύγδαλα και τα προσθέτω ταυτόχρονα με το αλεύρι, το γιαούρτι και τη βανίλια στο μείγμα βουτύρου. Αφήνω στην άκρη.
- Προσθέτω στα ασπράδια μια πρέζα αλάτι και τα χτυπώ ώσπου ν’ ασπρίσουν και να δέσουν σε μια όχι πολύ σφιχτή μαρέγκα. Προσθέτω την έξτρα ζάχαρη και χτυπώ για λίγο ώσπου η μαρέγκα να αποκτήσει μια κρεμώδη υφή.
- Ρίχνω τη μαρέγκα, τμηματικά, στον κάδο με τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύω ελαφρά και για λίγο.
- Μεταφέρω προσεχτικά τη ζύμη στην φόρμα.
- Ψήνω σε καλά προθερμασμένο φούρνο, πάνω κάτω αντιστάσεις, στους 180 βαθμούς, για 45 λεπτά. Η γνωστή δοκιμή με το μαχαίρι, για να δούμε αν ψήθηκε το κέικ επιβάλλεται, αν και εμένα ψήθηκε ακριβώς στα 45 λεπτά. Πάντα ο φούρνος κάθε σπιτιού έχει τον τελευταίο λόγο.
- Αφήνω το κέικ στη φόρμα για λίγη ώρα να κρυώσει ελαφρά και να είναι πιο εύκολο να το βγάλω απ’ αυτήν. Το βγάζω και το αφήνω να κρυώσει καλά.
- Ζεσταίνω τη μαρμελάδα βερίκοκο σε κατσαρολάκι, προσθέτοντας 50 ml. νερό. Περίπου 4-5 κ.σ. Θέλουμε μια υφή ελαφρώς πιο ρευστή απ’ τη μαρμελάδα.
- Αλείφω με τη μαρμελάδα όλη την επιφάνεια του κέικ και τα πλαϊνά του. Το έκανα με κουτάλι της σούπας. Αφήνω να κρυώσει πολύ καλά, ώστε όταν θα πασπαλίσω με την τριμμένη κουβερτούρα, αυτή μη λιώσει απ’ τη ζεστή μαρμελάδα.
- Πασπαλίζω με την τριμμένη κουβερτούρα. Το κέικ σε αυτή τη φάση είναι έτοιμο και πεντανόστιμο.
- Μπορείτε όμως να το διακοσμήσετε όπως θέλετε. Έτυχε να έχω μερικά απ’ τα γνωστά ζαχαρόπηκτα κερασάκια και μαζί με φυλλαράκια φρέσκιας ρίγανης έφτιαξα μικρά “τριανταφυλλάκια”.
Καλή σας και γλυκιά επιτυχία
Leave a Reply