Νερατζάκι – ο βασιλιάς των πεζοδρομίων

Η αλήθεια δεν το είχα στο πρόγραμμα, ούτε καν στο μυαλό μου σαν σκέψη, όταν μια φωνή… “Γλυκό φτιάν’ς;” Ξαφνιάστηκα, ξαφνιάστηκα περίεργα και μετά ευχάριστα όταν γύρισα και είδα τον κύριο που με ρώτησε ξαφνικά και ξεκάρφωτα,  καθώς περνούσα σχεδόν πλάι του στο πεζοδρόμιο με τις νεραντζιές. “Ναι φτιάνω γλυκό” απάντησα, καθώς έστρεφα τα μάτια μου δεξιά, αριστερά  και περιεργαζόμουνα το σκηνικό γύρω του. Ένα σωρό κλαδιά μαζεμένα, μια σκάλα αλουμινένια, μια σκούπα, σακούλες και ο εργατικός κύριος φορώντας τα κατάλληλα γάντια και με ένα κλαδευτήρι στο ένα χέρι και ένα πριόνι στο άλλο, εκτελούσε χρέη προκομμένου κηπουρού, κλαδεύοντας τις φουντωτές νεραντζούλες μπρος απ’ το σπίτι του. Δεν θέλω και πολύ για να πιάσω κουβέντα με φιλικούς ανθρώπους. Και μάλιστα όταν μου προσφέρουν κάτι, πολύτιμο για μένα. Άγνωστος μου γείτονας, του πάνω μαχαλά, όπως θα λέγαμε σε κάποια άλλη εποχή, με ενημέρωσε ότι ήδη είχε δώσει πέντε έξι σακούλες γεμάτες από τα νεράντζια του.

Με συγκίνησε η προσφορά του πολύ, όχι μόνο σαν κίνηση, αλλά γιατί αυτός ο καλός νοικοκύρης, ο κύριος Αριστομένης, παλαιάς κοπής άνθρωπος, δεν ήθελε να πετάξει έτσι ασυλλόγιστα τα νεράντζια του στα σκουπίδια. Τα νεράντζια του που τα έβλεπε να μεταλλάσσονται από μυρωδάτα λευκά άνθη, σε μικρά πράσινα σφαιρίδια και σιγά σιγά να μεγαλώνουν, να αλλάζει το χρώμα τους στο γνώριμο μας λαμπερό πορτοκαλί και να είναι έτοιμα για ό,τι τα προόριζε η θέση τους στην πόλη. Είτε στα σκουπίδια, είτε στα χέρια ανθρώπων που εκτιμούν τα δώρα της φύσης. Έστω κι’ αν αυτά μεγαλώνουν μέσα σε αστικό τοπίο.

Δυόμιση κιλά καθαρή φλούδα έβγαλα. Σε δύο δόσεις το τραγανό και μυρωδάτο γλυκό. Να είσαι καλά αγαπητέ μου γείτονα. Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη σε σένα με την καλή καρδιά και τη σοφή σκέψη.

Υλικά

  • 1 κιλό καθαρή φλούδα νεραντζιών
  • 1.200 γρ. ζάχαρη
  • 3 ποτήρια νερού, νερό.
  • 2 βανίλιες με άρωμα λεμόνι
  • Χυμό από μισό λεμόνι

Εκτέλεση

  • Όπως είναι τα νεράντζια και χωρίς να τα πλύνω, τα τρίβω ελαφρά με την πιο ψιλή πλευρά του τρίφτη τυριού, χωρίς να φτάσω στη λευκή σάρκα τους. Πρέπει να μείνει αρκετή από την πορτοκαλί φλούδα τους, γιατί εκεί υπάρχουν τα αρώματα.

  • Βάζω τα νεράντζια σε μεγάλη λεκάνη με νερό και τα ξεβγάζω πολύ καλά.

  • Παίρνω το ξύλο κοπής και εκεί βάζω ένα ένα τα νεράντζια και τα κόβω σταυρωτά σε τέσσερις φέτες. Αφού τελειώσω αυτή τη διαδικασία, αρχίζω να αφαιρώ, με την βοήθεια ενός μικρού μαχαιριού, την ψίχα του νεραντζιού, από κάθε τέταρτο. Τα ξεβγάζω και τα βάζω σε λεκάνη στεγνά.

  • Ετοιμάζω μια μεγάλη, λεπτή βελόνα ραψίματος με μακριά διπλή κλωστή. Παίρνω μια μια φλούδα νεραντζιού, την ρολάρω και την περνάω στη διπλή κλωστή. Το πρώτο νεραντζάκι το στερεώνω καλά περνώντας δυο φορές την κλωστή γύρω του. Συνεχίζω με το δεύτερο, τρίτο κ.τ.λ. Ενδιάμεσα της διαδικασίας αυτής, σπρώχνω τα ρολάκια προς την άκρη της κλωστής, όπου έχω κάνει κόμπο βεβαίως, ώστε να φορμαριστούν όμορφα και σωστά, χωρίς να αφήνουν κενά μεταξύ τους.

  • Αφού ετοιμαστούν οι σειρές με τα ρολάκια νεραντζιοών, τα βάζω σε μεγάλη κατσαρόλα ή λεκάνη με νερό και τα αφήνω όλο το βράδυ, ως την επομένη που θα κάνω τον αρχικό βρασμό. Ενδιάμεσα του χρόνου αυτού αλλάζω το νερό 4-5 φορές.

  • Την επόμενη μέρα, τα βγάζω από το νερό και αφαιρώ προσεχτικά τις κλωστές. Τα νεραντζάκια είναι τέλεια φορμαρισμένα. Τα βάζω στην κατσαρόλα με νερό που μόλις  τα σκεπάζει και τα βράζω, από την αρχική στιγμή του βρασμού, για πέντε λεπτά για να ξεπικρίσουν.
  • Τα βγάζω από το βραστό νερό, σουρώνω, τα ρίχνω σε κρύο νερό, σουρώνω πάλι στο σουρωτήρι, παίρνω ένα ένα ρολάκι και το σφίγγω απαλά στη χούφτα μου, για να φύγουν τα πολλά νερά και τα ακουμπώ σε καθαρή βαμβακερή πετσέτα για μερικά λεπτά.

  • Βάζω στην κατσαρόλα μου τη ζάχαρη, τα τρία ποτήρια νερό και βράζω τα υλικά σε δυνατή φωτιά για 8-10 λεπτά. Στη συνέχεια ρίχνω προσεχτικά τα νερατζάκια και τα βράζω για 10 λεπτά. Κλείνω τη φωτιά και αφήνω τα νερατζάκια όλο το βράδυ στο ρευστό σιρόπι. Την επομένη, τα βράζω ώσπου να δέσει το σιρόπι τους. Γύρω στα 10 με 12 λεπτά. Εξαρτάται βεβαίως από την ένταση της φωτιάς σας. Λίγο πριν κλείσω τη φωτιά, ρίχνω τις δύο βανίλιες και το χυμό του λεμονιού. Οπωσδήποτε κάνουμε τη γνωστή δοκιμή με τη σταγόνα για να βεβαιωθούμε ότι το σιρόπι μας είναι έτοιμο.

  • Αφήνω γλυκό να κρυώσει μέσα στο σιρόπι του και μετά το βάζω σε γυάλινα αποστειρωμένα βαζάκια.

  • Το νεραντζάκι είναι τέλεια βρασμένο, τραγανό και μυρωδάτο και το σιρόπι στο σωστό δέσιμο.

Καλή σας και γλυκιά επιτυχία

Comments

2 responses to “Νερατζάκι – ο βασιλιάς των πεζοδρομίων”

  1. Eleni foti

    Μπραβο Δήμητρα μας έφερες την ανοιξη με το νερατζάκι!!το εχουμε παράδοση εμεις στην Αρτα να το φτιάχνουμε κάθε χρόνο..τέλικα ξέρς να το φτιαχνς

    1. Ναι ξέρω να το φτιάχνω Ελένη, εδώ και δεκαετίες, βλέποντας τη μητέρα μου. Έχει βέβαια μεγάλη διαδικασία, αλλά χαλάλι. Αξίζει τον κόπο!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *